Życiorys Św. Tarsycjusza

Święty Tarsycjusz urodził się ok. roku 237. Nie znamy bliższej daty jego śmierci. Prawdopodobnie poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza (249-251). Były to czasy, w których wielu Chrześcijan ponosiło śmierć męczęńską. Wielu z nich chciało przed śmiercią przyjąć do swojego serca Jezusa. Byli ludzie, którzy narażając swoję życie zanosili im potajemnie Komunię Św. do więzień. Jedną z takich osób był Młody Tarsycjusz.

 

Pewnego dnia, niosąc Komunię Św. do więzienia spotkał swoich pogańskich rówieśników, bawiących się na podwórzu. Chłopcy wołali Tarsycjusza, ponieważ chcieli zobaczyć, co niesie pod płaszczem. Zaniepokojony chłopak zaczął więc uciekać przed nimi, a ci go gonili. Gdy go dogonili próbowali wydrzeć mu z rąk. Najświętszy Sakrament Tarsycjusz jednak bronił go zawzięcie. Wtedy został on powalony na ziemię, bity, kopany i kamieniowany. Dopiero przypadkowo przechodzący żołnierz, który także był chrześcijaninem, rozgonił oprawców.  Pospiesznie zaniósł chłopca do domu, gdzie ten niebawem zmarł. Żołnierz zaś zaniósł ze czcią Najświętszy Sakrament do kapłana katolickiego.